O zwierzakach i nie tylko

BobaseQ

Szkielet rekinów, tak jak szkielet bezżuchwowców, jest zbudowany z chrząstki. Rekiny nie posiadają pęcherza pławnego i gdyby przestały pływać, opadłyby na dno. Przedstawiciele niektórych gatunków rekinów większość czasu spędzają na dnie morza. Są też takie, które na dnie morza tylko odpoczywają. Zawierająca tlen woda dostaje się w okolice skrzeli poprzez usytuowane za oczami otwory zwane tryskawkami. Gdyby woda z tlenem była wciągana przez jamę gębową, byłaby zanieczyszczona piaskiem lub mułem.

Ciało rekina, tak jak innych ryb chrzęstnoszkieletowych, jest pokryte tak zwanymi łuskami plakoidalnymi. Łuski te zbudowane są z zębiny, w środku której znajduje się jama i nerwy, co przypomina budowę zębów kręgowców lądowych. Zęby rekina są przekształconymi łuskami plakoidalnymi. Ponieważ wszystkie pozostałe kręgowce, także człowiek, mają wspólnego przodka z rybami chrzęstnoszkieletowymi, liczni naukowcy uważają, że nasze zęby to przekształcone łuski plakoidalne protoplasty kręgowców.

Wielkie rekiny drapieżne, takie jak żarłacz tygrysi albo żarłacz biały, mają duże, ostre jak brzytwa zęby, przeznaczone do kawałkowania i rozszarpywania zdobyczy. W wodzie trudno jest walczyć z ofiarami, więc rekiny przypuszczają jeden gwałtowny atak, a następnie wycofują się i czekają na śmierć ofiary, po czym powracają i rozrywają jej ciało na strzępy. Wiele rekinów, wśród nich rekinek psi, żeruje w strefie przydennej. Mają one silne zęby kruszące pancerze skorupiaków i muszle mięczaków. Rekiny rybożerne, na przykład lamna (żarłacz śledziowy) lub tawrosz, mają długie cienkie zęby, przystosowane do chwytania śliskiej zdobyczy.

Rekiny posiadają do 3 tyś. zębów ułożonych w licznych rzędach (od 6 do 20). Tylko dwa pierwsze rzędy odgrywają rolę w pobieraniu pokarmu, pozostałe to zęby zapasowe, które zastąpią zużyte lub zniszczone. Rekiny mogą wymieniać swoje zęby co pięć dni, dzięki temu są one zawsze ostre. Szczęka rekina jest 300 razy silniejsza niż szczęka człowieka i działa z silą 3 ton na centymetr kwadratowy.

Na pysku rekina znajdują się najbardziej czułe elektroreceptory w całym świecie zwierząt. Są w stanie wykryć istnienie ładunku elektrycznego rzędu jednej milionowej wolta, co stanowi wartość mniejszą niż naturalny ładunek elektryczny wytwarzany przez nerwy. Posiadanie elektroreceptorów ułatwia rekinom wykrywanie ofiar. Kanały boczne usytuowane wzdłuż ciała działają jak receptory ciśnienia. Wypełnione są galaretowatą substancją i reagują na ruch zwierząt w otoczeniu rekina albo na napór fal wywołanych ruchem jego ciała lub powstałych przy odbiciu od nieruchomych obiektów.

Drapieżne rekiny mają dobry wzrok, ale jego znaczenie nie jest tak istotne jak rola węchu. Otwory nosowe są używane tylko do wąchania, a nie do oddychania, a smak wody również pomaga rekinowi orientować się w położeniu zdobyczy. Rekiny są szczególnie wrażliwe na zapach i smak krwi. Mogą wykryć jej obecność w roztworze wodnym, w którym krew będzie stanowiła jedną milionową część. Oznacza to mniej więcej jedną kroplę krwi na sto piętnaście litrów wody.

[link widoczny dla zalogowanych]

Budowa rekina: 1) oko, 2) szpary skrzelowe, 3) płetwy grzbietowe, 4) płetwa piersiowa, 5) płetwa brzuszna, 6) płetwa odbytnicza, 7) płetwa ogonowa, Cool

kręgosłup, 9) serce, 10) jelito, 11) wątroba, 12) żołądek, 13) nerki.

Ilustracja przekrojowa, przedstawia uogólnioną budowę rekina, pokazuje najważniejsze szczegóły anatomiczne.

;D;D

madzialena · Gość

Fajnie to napisałeś przyda mi się bardzo. Dzięki